Asıl ismi Muhammed bin Fuzuli’dir. Ailesi oğuzların bayat boyundandır ve göçebe yaşamı bırakarak Irak bölgesine yerleşmişlerdir. Azerice, Arapça ve Farsça divan şiirlerini yazmıştır. Hayatı yoksullukla geçtiği için şiirlerine de bunu yansıtmıştır. Fuzuli şiirlerinde tek varlığı en fazla işleyen şairlerdendir. Onda Allah’a kavuşma isteği kuvvetlidir. Fuzuli derdi, ıstırabı seven bir kişidir. Nitekim şu beyiti bunu açıkça gösterir: “Aşk derdiyle hoşem el çek ilacımdan tabip kılma derman kim helakım zehri dermanındadır.”

Fuzuli çağdaşlarına göre sade bir dil kullanmıştır. Arapça, Farsça ve Türkçeyi çok iyi bilen şairin gücü, bu üç dilden aldığı kelimeleri kullanıp bunlarla düşünmesiyle ortaya çıkmıştır.

Mesnevi

Ya Rab beya’yı aşk ile aşına meni

Bir dem bela-yı aşkdan etme cuda meni

Az eyleme inayetuni ehl-i derdden

Yanı ki çoh belalara kıl mübtela meni